Οι αποχαιρετισμοί αποτελούν ευγενές υλικό, στο οποίο η τέχνη καταφεύγει ακάματα. Παράδοξο, καθότι η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη από τέτοιους, πάσης φύσεως, σε βαθμό κοινοτοπίας. Κι αν η κοινοτοπία παραμένει η συγκολλητική ουσία της καθημερινότητάς μας, το αυτό δεν ισχύει ευτυχώς στην περίπτωση της τέχνης. Εκεί, ο αποχαιρετισμός λαμβάνει διαστάσεις δυσθεώρητες, αποτελεί υλικό άξιο τραγωδίας, … Συνέχεια ανάγνωσης Ο μεγάλος αποχαιρετισμός – Ρ. Τσάντλερ
Ετικέτα: noir
Γαλάζια φλέβα – Ρ. Μακντόναλντ
Η ανθρώπινη κατάσταση, ιλαρή και τραγική ομού, αποτελεί την πρώτη ύλη της μυθιστορηματικής δημιουργίας για τους απανταχού ταλαντούχους χειριστές του γραπτού λόγου. Συνθήκη ικανή -πλην όχι αναγκαία- της αφήγησης αποτελεί και το έγκλημα ήδη από την εποχή του έμμετρου λόγου. Ο φόνος, η εκδίκηση και οι συνακόλουθες ενοχές, το αιματηρό συμβάν ως αφετηρία "πράξεως σπουδαίας … Συνέχεια ανάγνωσης Γαλάζια φλέβα – Ρ. Μακντόναλντ
The best American noir of the century – Tζ. Ελρόι
Εξαιρετική συλλογή noir διηγημάτων δια χειρός Ελρόι, με κορυφαία δείγματα του είδους, από συγγραφείς που άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα στον χώρο. Όπως θα ανέμενε κάποιος (εγώ, προφανώς), τα ηγούμενα χρονολογικά διηγήματα (ως τις αρχές του '80 χοντρικά) είναι με μεγάλη διαφορά καλύτερα των επομένων. Οι λόγοι ξεκάθαροι: Η παλιά φρουρά του noir ήταν κορυφαίοι στιλίστες, οπαδοί … Συνέχεια ανάγνωσης The best American noir of the century – Tζ. Ελρόι
The hunter (Point Blank) – Ρ. Σταρκ
Μπορεί να μοιάζει με noir, μπορεί να διαβάζεται ως noir, όμως ακριβώς noir δεν είναι. Ναι μεν ανήκει στην ευρύτερη "οικογένεια" του είδους (hard-boiled), αλλά του λείπουν δύο βασικές προϋποθέσεις, στιλιστικές βεβαίως. Η μεν πρώτη έχει να κάνει με το γεγονός πως ο σκληροτράχηλος ήρωας δεν περιβάλλεται με το απαραίτητο "ακάνθινο στεφάνι" του μοιραίου, της … Συνέχεια ανάγνωσης The hunter (Point Blank) – Ρ. Σταρκ
Το ξεπάστρεμα – Tζ. Τόμσον
Αποτελεί αναμφίλεκτο επίτευγμα να μεταφέρεις την ποίηση στον πεζό λόγο, ενώ διατηρείς γραφή μινιμαλιστική, και ο εξαιρετικός στιλίστας J. Thompson διέθετε το ταλέντο να το επιτύχει. Σε αντίθεση με τους γραφιάδες αστυνομικών που αναλώνουν την υπομονή τού αναγνώστη στις πολλές εκατοντάδες σελίδων τους, ο Thompson συνήθως χρειάζεται 200-250 σελίδες, συχνά λιγότερο, για να αναπτύξει τους … Συνέχεια ανάγνωσης Το ξεπάστρεμα – Tζ. Τόμσον
Φεγγάρι στον υπόνομο – Ντ. Γκούντις
Αυτό που χαρακτηρίζει τους κορυφαίους στυλίστες του Noir είναι ένα λιτό, αφαιρετικό στυλ γραφής, εύληπτο και ταυτόχρονα ευεπίφορο σε συμβολισμούς. Οι κορυφαίοι του είδους, όπως είναι ο Goodis, χρησιμοποιούν τη φόρμα του "Μαύρου" ως όχημα, προκειμένου να βυθιστούν στον ανθρώπινο ψυχισμό, με μια δύναμη και πρωτοτυπία που ενίοτε παραπέμπει στο αρχαίο ελληνικό θέατρο. Ο τίτλος … Συνέχεια ανάγνωσης Φεγγάρι στον υπόνομο – Ντ. Γκούντις
After dark my sweet – Τ. Τόμσον
Υπάρχουν πολλοί "σοβαροί" λόγοι για να διαβάσω ένα ακόμα βιβλίο του Thompson, αλλά και ένας πρακτικός: Πρόκειται για έναν συγγραφέα που αρκείται – ω του θαύματος!- στις 200 σελίδες για να πει ολοκληρωμένα αυτό που θέλει. Το μοτίβο γνωστό, το σκηνικό ομοίως, οι χαρακτήρες επίσης. Ο κεντρικός ήρωας είναι όσο κατεστραμμένος χρειάζεται (νοητικά εν προκειμένω), … Συνέχεια ανάγνωσης After dark my sweet – Τ. Τόμσον
Dead I Well May Be – A. McKinty
Ποιοτικό neo-noir από έναν Ιρλανδό συγγραφέα που δεν κρύβει τις επιρροές του από τους Δασκάλους του είδους. Πολλώ δεν μάλλον που το 1ο μέρος της τριλογίας αυτής διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη, οπότε τα αμιγώς ιρλανδικά στοιχεία συνδυάζονται με το ντεκαντάνς πνεύμα της μητρόπολης. Το βιβλίο ξεκινάει με ανάλαφρη γραφή, εμποτισμένη σε μεγάλες δόσεις ιρλανδέζικου χιούμορ … Συνέχεια ανάγνωσης Dead I Well May Be – A. McKinty
Αίμα στο φεγγάρι – Τζ. Έλροι
Το νουάρ είναι τελικά είδος χθόνιο, με τις λογοτεχνικές ρίζες του βαθιά χωμένες στη λάσπη, στην οποία εκβάλει η ανθρώπινη ψυχή. Είναι ταυτόχρονα και είδος Ρομαντικό, καθώς κάτω από τον κυνισμό και το έρεβος που το περιβάλλει υποκρύπτεται η θλίψη, η απώλεια και ταυτόχρονα η αγάπη για το όμορφο και το αθώο - έστω θνησιγενές, … Συνέχεια ανάγνωσης Αίμα στο φεγγάρι – Τζ. Έλροι
Ο Δον Κιχώτης – Μ. Θερβάντες
Υπάρχουν βιβλία στα οποία γίνεται συχνότατα αναφορά, αλλά εξίσου συχνά δεν έχουν διαβαστεί από το ευρύ κοινό και των οποίων η αξία είναι αναμφίλεκτη. Ο "Δον Κιχώτης" είναι σίγουρα το πλέον αναγνωρίσιμο από αυτά. Ο τίτλος του "1ου σύγχρονου μυθιστορήματος" προσδίδει ιδιαίτερη αξία σε ένα κείμενο που χρονολογείται το σωτήριο έτος 1605-1615. Η πλοκή και … Συνέχεια ανάγνωσης Ο Δον Κιχώτης – Μ. Θερβάντες
Αναγνώσεις 