Ότι όσα ακούμπησα στην άμμο, θα τα παρασύρει το κύμα. Αλλά δεν θα τα πάρω μαζί. Ο χώρος των αποσκευών είναι περιορισμένος κι ο Βαρκάρης αυστηρός. Ότι μια όμορφη γυναίκα με κοίταξε και μου γύρισε την πλάτη της. Η αμέσως επόμενη, πιο όμορφη, άνοιξε τα χέρια της. Ακολούθησα δίχως δισταγμό την πρώτη. Όπως θα έλεγε … Συνέχεια ανάγνωσης Σκέφτομαι… →

Τίποτα δεν διαρκεί, το γνωρίζουμε, αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι τίποτα δεν έχει σημασία; Είναι η διάρκεια που προσδίδει κύρος στη σημασία; Επομένως, εφόσον κάτι είναι προσωρινό δεν αξίζει; Και η αξία πώς μετριέται; Βάσει ποιων κριτηρίων; Η διάρκεια είναι σαν τον χρυσό που δεν χάνει ποτέ την αξία του, αυταπόδεικτη έννοια, μη χρήζουσα αιτιολόγησης. … Συνέχεια ανάγνωσης Διάρκεια και προσωρινότητα →

I sometimes dream of houses of reading — a Hebrew phrase — in which those passionate to learn how to read well would find the necessary guidance, silence, and complicity of disciplined companionship. George Steiner, "The end of bookishness?" «Οίκοι ανάγνωσης», μια εβραϊκή έκφραση, είναι η πρόταση του Steiner και όπως στο «Περί δυσκολίας», αλλά … Συνέχεια ανάγνωσης Το τρίπτυχο της ανάγνωσης →

1η δημοσίευση Book Press Ήδη από την εναρκτήρια σελίδα του βιβλίου, ο συγγραφέας θέτει το παράδοξο πλαίσιο χωροθέτησης της αφήγησης: μακριά από κάποιο γήινο σημείο, από τη θαλπωρή της εστίας, όπου -ως είθισται- οι ιστορίες παρουσιάζονται στη δεκτική ομήγυρη. Ετούτη, αντιθέτως, θα λάβει χώρα επάνω σε ένα πλοίο, στον Τάμεση, ενώ ολόγυρα η νύχτα πέφτει … Συνέχεια ανάγνωσης Η καρδιά του σκότους – Τζ. Κόνραντ →

Κάθε φορά επανέρχεται με τέτοια δριμύτητα που σε πνίγει. Η επιθυμία διαδέχεται την οργή, εξωραΐζοντας τις αναμνήσεις που στέκονται φρουροί στην είσοδο. Οι πόρτες όμως που απρόσεκτα άνοιξες σ’ οδήγησαν σε λάθος τόπο, σε λάθος χρόνο, σε μέρη που ελάχιστοι είχαν διαβεί πριν από εσένα. Τα μονοπάτια δεν ήταν οικεία, άγρια θηρία σε προσέγγισαν και … Συνέχεια ανάγνωσης Όνειρο θερινής… →