Πάντα μου έκανε εντύπωση πώς το κακό, το διαβολικό, το εκπορευόμενο από τα Νότια του Παραδείσου αποτελούσε πηγή έμπνευσης για ετερόκλητους καλλιτέχνες: για εκείνους που το προσεταιρίζονταν και για τους άλλους που το πολεμούσαν. Ο ντ’ Ωρεβιγύ ανήκει στη δεύτερη κατηγορία: φανατικός καθολικός, ακραιφνής συντηρητικός / μοναρχικός που απεχθανόταν τη Γαλλική Επανάσταση και τις κατακτήσεις … Συνέχεια ανάγνωσης Οι διαβολικές – Ζυλ Μπαρμπέ ντ’ Ωρεβιγύ →

Ο κρεμασμένος άντρας κοίταξε τον επισκέπτη του. Είχε πεθάνει ώρες πριν και ήλπιζε να περάσει με ηρεμία κάποιες εβδομάδες πριν αρχίσει να σαπίζει το κορμί και τον κατεβάσουν από εκεί. Ο επισκέπτης, από την άλλη, φαινόταν κεφάτος (ο σκύλος του γυρνούσε στα πόδια του, μυρίζοντας ολόγυρα). Είχε όρεξη για κουβέντα και μάλιστα ξεκίνησε τον μονόλογό … Συνέχεια ανάγνωσης Ο επισκέπτης →

1η δημοσίευση: Book Press Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο υπήρξε η μόνιμη επωδός που μας συνοδεύει από τα παιδικά χρόνια όποτε διαβάζαμε ένα λογοτεχνικό κείμενο: ποιο ή ποια είναι τα μηνύματά του, τι αποκομίσαμε από αυτό, και κατά συνέπεια τι επιχείρησε να μεταδώσει ο δημιουργός μέσα από το έργο του. Αυτού του είδους η προβληματική … Συνέχεια ανάγνωσης Το μήνυμα στη λογοτεχνία →