Στο μοναδικό του αυτοβιογραφικό έργο με τίτλο «Τα γεγονότα», ο μέγας Φ. Ροθ αποφεύγει συστηματικά τη βιογραφία του εαυτού του. Όσο κι αν το επιχειρεί, τα αποτελέσματα δεν είναι ακριβώς τα αναμενόμενα. Όχι γιατί δεν μπορεί να επιτύχει στους συγγραφικούς στόχους που εξαρχής θέτει – είναι που η στόχευσή του παραμένει διαφορετική. Η άμεση συνέπεια … Συνέχεια ανάγνωσης Τα γεγονότα – Φ. Ροθ →

Ο Φ. Ροθ συγκαταλέγεται μεταξύ των ελαχίστων μεταπολεμικών συγγραφέων που μπορώ να διαβάσω άτυπτα – δίχως, δηλαδή, την ανάγκη να εφευρίσκω συνεχώς επιχειρήματα που να δικαιολογούν την ανάλωση πολύτιμου, ανεπίστρεπτου χρόνου που ακόμα και ένα σχετικά ολιγοσέλιδο βιβλίο απαιτεί. Η γενικότερη προβληματική του, αλλά πρώτιστα το αφηγηματικό του στιλ, με προσέλκυαν και συνεχίζουν να το … Συνέχεια ανάγνωσης Ο καθηγητής του πόθου – Φ. Ροθ →

"Εκεί που είμαι εγώ, εκεί είναι και η Γερμανία" είχε δηλώσει χωρίς καμία διάθεση μετριοφροσύνης ο T. Mann κατά τη διάρκεια της αυτοεξορίας του. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί -σε έναν βαθμό ανάλογο της εποχής- και για την Αμερική του P. Roth. Ο Εβραιο-Αμερικανός συγγραφέας στο πλούσιο έργο του ανασκάπτει τα θεμέλια της χώρας για … Συνέχεια ανάγνωσης Αμερικανικό ειδύλλιο – Φ. Ροθ →

Ο κυνισμός, η μισανθρωπία και ο πεσιμισμός δεν συνιστά Τέχνη καθ’ εαυτήν, εφόσον δεν συνάδει με τη συνεπή κατανόηση του υπαρξιακού άχθους που συνεπιφέρει το πέρασμα του χρόνου, της ηδονής ως αντιπάλου δέους του θανάτου. Ο ήρωας του Ροθ είναι χυδαίος, υβριστής, παρεκκλίνων και ταυτόχρονα γοητευτικός, καθώς η γραφή του κορυφαίου συγγραφέα – αγχέμαχο όπλο!- … Συνέχεια ανάγνωσης Το Θέατρο του Σάμπαθ – Φ. Ροθ →