Ολοκληρώνοντας το «Περί ενότητας ύφους και ταυτότητας στη λογοτεχνία», διατύπωσα τη σκέψη ότι η αναγνωστική απόλαυση δεν σχετίζεται απαραίτητα με ζητήματα αρτιότητας στη δομή του έργου, την αναγνώριση της ενότητας του ύφους και της ιδιαίτερης συγγραφικής ταυτότητας. Στην παρούσα ανάρτηση υποστηρίζω ότι, αντίθετα, η εμπειρία δείχνει πως η απόλαυση ενός λογοτεχνικού έργου -για τους περισσότερους- … Συνέχεια ανάγνωσης Περί αναγνωστικής απόλαυσης →

1η δημοσίευση: Book Press Παρεξηγημένη έννοια το πάθος. Εκπορευόμενο από το σωματικό κέντρο -εκεί που υποτίθεται βρίσκεται η καρδιά- συνδέεται, για τους περισσότερους, με τη συναισθηματική εκφόρτιση, με σποραδικές εκρήξεις που κατακλύζουν τον άνθρωπο, καταλύοντας τη λογική, αναδεικνύοντας το θυμικό. Εν μέσω άλλων αφορμών, η ανάγνωση λογοτεχνικών έργων υποτίθεται πως πυροδοτεί τέτοια ή παραπλήσια συμπτώματα. … Συνέχεια ανάγνωσης Άντα – Β. Ναμπόκοφ →

Εξ αφορμής σχολίων /κριτικών απογοητευμένων ή ημι-γοητευμένων αναγνωστών λογοτεχνικών έργων σε βιβλιοφιλικές σελίδες στο Facebook, προκύπτει το εξής: Παρατίθενται συγκεκριμένα αποσπάσματα ενός βιβλίου, τα οποία είναι όντως ελκυστικά και προκαλούν τον θαυμασμό όλων. Πολλές φορές όμως, στη συνέχεια, το βιβλίο δείχνει να μην ανταποκρίνεται στην αρχική εντύπωση, εντούτοις διαβάζεται με ενδιαφέρον ως το τέλος, αφήνοντας … Συνέχεια ανάγνωσης Περί ενότητας ύφους και ταυτότητας στη λογοτεχνία →

Ο μύθος του carpe diem Λένε: «Άδραξε τη μέρα!». Λένε: «Ζήσε τη στιγμή!». Λένε: «Γλέντα σαν να μην υπάρχει αύριο!». Λένε... τρίχες. Μόνο τα ζώα ζούνε στη μακαριότητα του παρόντος, κι αυτό γιατί δεν διαθέτουν αίσθηση του χρόνου – τουλάχιστον όπως εμείς οι άνθρωποι (περισσότερα επ’ αυτού, στη συνέχεια). Αυτή είναι η κατάρα μας και, … Συνέχεια ανάγνωσης Σκέψεις →