Μολονότι ως πρώιμο δείγμα γραφής δεν αγγίζει το μεγαλείο του ύστερου Ναμπόκοφ, το "Μάτι" είναι απόλυτα εναρμονισμένο με τον βασικό κορμό του έργου του συγγραφέα. Κοντολογίς, πιστό στην ξεχωριστή οπτική του, η οποία αντιμετώπιζε τη σύνθεση μυθιστορημάτων ως γρίφους, κάτοπτρα στημένα με ευφυή τρόπο ώστε να αντανακλούν κάθε φορά μικρές στιγμές αλήθειας (ποτέ ολοκληρωμένες), παρακινώντας, … Συνέχεια ανάγνωσης Το μάτι – Β. Ναμπόκοφ →

1η δημοσίευση, Book Press Όταν στο μεγάλο συμπόσιο προς τιμήν της λογοτεχνίας συρρεύσουν οι συνδαιτημόνες για να γιορτάσουν τη ματαιότητα άπαντων των ανθρωπίνων έργων πλην εκείνων της Τέχνης, στον Ντίκενς θα δοθεί περίοπτη θέση. Μπορεί να μην υπήρξε καινοτόμος με την έννοια που αποδίδουμε σε συγγραφείς όπως ο Τζόυς ή ο Προυστ, πλην όμως κατόρθωσε … Συνέχεια ανάγνωσης Ιστορία δύο πόλεων – T. Ντίκενς →

Έχοντας αποκηρύξει τον λογοτεχνικό νόμο θεών και ανθρώπων, ο Μπέκετ προχωρά ακόμα ένα βήμα με την "Τελευταία τριλογία". Το να είσαι καινοτόμος προϋποθέτει να ομνύεις εις το "καινό", ταυτόχρονα όμως να είσαι εσαεί έτοιμος για το άλμα στο κενό - και ο Ιρλανδός δεν υπήρξε ποτέ φειδωλός και οκνηρός στα εγχειρήματά του. Η ασύμμετρη απειλή … Συνέχεια ανάγνωσης Η τελευταία τριλογία – Σ. Μπέκετ →