Αν ερωτηθώ ενώπιον δικαστηρίου, δεν πρόκειται επισήμως να παραδεχτώ πως υπάρχουν βιβλία που οφείλει κάποιος να διαβάσει προτού διαβεί την πόρτα προς το Μεγάλο Πουθενά. Ανεπισήμως, όμως, στο πλαίσιο του ταπεινού μου blog και με μόνο κριτή τη συνείδησή μου, το πιστεύω ακράδαντα. Αν όχι για τους άλλους, τουλάχιστον για μένα. Η "Άννα Καρένινα" και … Συνέχεια ανάγνωσης Η σονάτα του Κρόιτσερ – Λ. Τολστόι →

1η δημοσίευση, Book Press Υπάρχει μια κρυφή ζωή στα άψυχα αντικείμενα, στα πράγματα που μας περιστοιχίζουν και μας συνοδεύουν από την κούνια στον τάφο. Το ανακάλυψε συντετριμμένος ο Αινείας όταν είδε τα ανδραγαθήματά του και τους αγαπημένους συντρόφους του, νεκρούς πλέον, ως παραστάσεις τοιχογραφίας, ψελλίζοντας: «Sunt lacrimae rerum…» («Υπάρχουν δάκρυα για τα πράγματα…»). Και τα … Συνέχεια ανάγνωσης Ζωή, Οδηγίες χρήσεως – Z. Περέκ →

Ο Levi αφήνει να αιωρείται ημιτελής η υποθετική πρόταση στον τίτλο, ως "Δαμόκλειος σπάθη". Θα μπορούσε να συνεχίζει ως εξής: "…τότε δεν αξίζει να ζεις σ' αυτόν τον κόσμο" ή, ακόμα, "…τότε η συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου δεν έχει κανένα νόημα!" κ.ο.κ. Ο συγγραφέας δεν πείστηκε τελικά για το ατελέσφορο του εγχειρήματός του. Ίσως γιατί … Συνέχεια ανάγνωσης Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος – Π. Λέβι →