"Εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος" Έτσι ξεκινάει ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά έργα που η ανθρώπινη ευφυία γέννησε. Παραθέτοντας αυτό το απόσπασμα από την Προς Ρωμαίους επιστολή στην προμετωπίδα του βιβλίου, ο Τολστόι επιτυγχάνει ταυτόχρονα δύο τινά. Αφενός, επισείει «φόβο Θεού», έναν από τους βασικούς πυλώνες της προσωπικότητάς του, εκείνης ενός ένθερμου Χριστιανού, για … Συνέχεια ανάγνωσης Για την Άννα Καρένινα →

1η δημοσίευση: Book Press «Μακάρι να ήξερα γιατί έχω τέτοια αφοσίωση και πίστη στους πεθαμένους. Όταν ακούω πως πέθαναν πολλές φορές λέω στον εαυτό μου πως πρέπει εγώ να συνεχίσω για λογαριασμό τους, να ολοκληρώσω το έργο τους. Και φυσικά δεν μπορώ να το κάνω.» Πρόκειται για μια από τις πλέον καθοριστικής σημασίας εκμυστηρεύσεις του … Συνέχεια ανάγνωσης Το δώρο του Χάμπολντ – Σ. Μπέλοου →

Κατά καιρούς κατεβαίνω από τα ολύμπια ύψη της ανάγνωσης των κλασικών, κάνοντας ένα σύντομο πέρασμα από τη σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή. Το πέρασμα αυτό με οδήγησε στον εν λόγω συγγραφέα, του οποίου διάβασα δύο βιβλία, ενδεικτικά του ύφους του, καταλήγοντας στα ακόλουθα συμπεράσματα. Κοινός τόπος και στα δύο βιβλία είναι οι εμπειρίες ζωής του, ιδίως σε … Συνέχεια ανάγνωσης Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ – Αγώνες και μεταμορφώσεις μιας γυναίκας – Ε. Λουί →

1η δημοσίευση: Book Press Οι άνθρωποι λατρεύουν τα σύνολα, τις ολοκληρωμένες σχέσεις και ζωές, τις οριστικές διατυπώσεις, το ευγενές τρίπτυχο αρχή-μέση-τέλος. Εν ολίγοις, εκείνο που αρχίζει, προχωρά και τελειώνει, καταπώς ισχύει στη ζωή με τη γέννηση, το μεσοδιάστημα και τον θάνατο. Οι άνθρωποι προσδοκούν αυτόν τον κύκλο, τον έχουν μυθοποιήσει και υποσυνείδητα επιζητούν να τον … Συνέχεια ανάγνωσης Η εμμονή στη λεπτομέρεια και η ουσία της τέχνης →

Ο Κόνραντ υπήρξε άνθρωπος της θάλασσας. Έζησε σ’ αυτήν και έγραψε γι’ αυτήν. Την αγάπησε και τη φιλοτέχνησε. Δημιούργησε υψηλή τέχνη, πλάθοντας μύθο. Ετούτο το μικρό σχετικά βιβλίο όμως δεν είναι μυθοπλασία, αλλά συλλογή κειμένων που περιέχουν τις θαλασσινές εμπειρίες του συγγραφέα στα 20 χρόνια που πέρασε ως επαγγελματίας ναυτικός. Προφανώς, θα σκεφτεί κάποιος, απευθύνονται … Συνέχεια ανάγνωσης Ο καθρέφτης της θάλασσας – Τζ. Κόνραντ →

1η Δημοσίευση Book Press «No man is an island entire of itself; every man is a piece of the continent, a part of the main» Οι πασίγνωστοι στίχοι του John Donne δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας, καθώς εντάσσουν το ατομικό πεπρωμένο στο συλλογικό, τον άνθρωπο στην ανθρωπότητα, άρρηκτα συνδεδεμένα ως κάτι ευκταίο και φυσικό. Αφήνοντάς μας … Συνέχεια ανάγνωσης Ροβινσόνας Κρούσος- Ντ. Ντεφόε →

Και κάθε φορά που ανοίγω ένα βιβλίο, άξιο να ονομάζεται κλασικό, συμβαίνει το εξής: Υπάρχει μια Επικράτεια που παρεμβάλλεται μεταξύ του σημείου έναρξης της ανάγνωσης και της ολοκλήρωσης του έργου. Πρόκειται για τον ενδιάμεσο αφηγηματικό χώρο, τον οποίο προσεγγίζω εξαιρετικά προσεκτικά μέσω της αδρανοποίησης του συναισθήματος, ενός είδους άρνησης της εκ πρώτης όψεως ευπροσήγορης και … Συνέχεια ανάγνωσης Η Επικράτεια της ανάγνωσης και η αποστασιοποίηση →

Ο άνθρωπος κοίταξε τον πίθηκο πίσω από τα κάγκελα κι εκείνος ανταπέδωσε το βλέμμα. Τι να σκεφτόταν, αναρωτήθηκαν ο ένας για τον άλλο. Ο πίθηκος σήκωσε το χέρι σε χαιρετισμό και ο άνθρωπος ανταπέδωσε. Η επικοινωνία τους ήταν πολύ καλή τελευταία, ίσως καλύτερη από ποτέ. Κοιτάχτηκαν για λίγο, ο ένας μέσα από τα κάγκελα κι … Συνέχεια ανάγνωσης Κάγκελα →

1η Δημοσίευση: Book Press Εάν δεχτούμε ότι είμαστε περιφερόμενες σκιές σ’ έναν κόσμο δίχως νόημα, όπως πολλοί διανοητές έχουν ήδη αποφανθεί, τότε ποιος άλλος εκτός της τέχνης μπορεί να αποδώσει τι συνεπάγεται αυτό για τον άνθρωπο; Η ιστορία θα ασχοληθεί με την πορεία, τη διάρκεια, θα εξετάσει το παρελθόν και το συλλογικό πεπρωμένο. Η φιλοσοφία … Συνέχεια ανάγνωσης Οι Υπνοβάτες – Χ. Μπροχ →

Λίγα χρόνια πριν, σε συζητήσεις που είχα με καλή φίλη περί λογοτεχνίας, όποτε το παράκανα με τους φορμαλισμούς και τους Κανόνες, κάποια στιγμή με σταματούσε και μου έλεγε κάτι σαν: «Κόψε αυτό το αφ’ υψηλού υφάκι και κατάλαβε επιτέλους ότι όλα τα βιβλία δεν έχουν γραφτεί για να είναι αριστουργήματα!». Η συζήτηση τελείωνε εκεί, καθώς … Συνέχεια ανάγνωσης Φοβάμαι ταυρομάχε – Π. Λεμεμπέλ →