Ο Ε. Μ. Forster προσέφερε μια ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη απάντηση στο βασανιστικά επανερχόμενο ερώτημα «Γιατί διαβάζουμε;». Υποστήριξε ότι, μεταξύ άλλων λόγων, οι χαρακτήρες των μυθιστορημάτων είναι σχεδόν πάντοτε σε θέα, σε αντίθεση με τους αναγνώστες των οποίων η ζωή είναι αθέατη. Αυτό προσφέρει στους τελευταίους, σε συμβολικό επίπεδο, μια απαράμιλλη εξουσία και ταυτόχρονα ένα τρανταχτό … Συνέχεια ανάγνωσης Ο διάφανος μυθιστορηματικός χαρακτήρας κι ο αθέατος αναγνώστης →

Ούτε η αγάπη ούτε η ομορφιά αρκεί για μια ολοκληρωμένη ζωή. Κι ας λένε το αντίθετο τα βιβλία, τα ποιήματα, η τέχνη όλη. Λένε ψέματα, κατά πώς όφειλαν, αφού αποτελούν την εξευγενισμένη έκφραση, το απόσταγμα της σκέψης των δημιουργών σε στιγμές δημιουργικής οιστρηλασίας - εκεί που ο άνθρωπος προσπίπτει στο πνεύμα και τις φαντασιακές του … Συνέχεια ανάγνωσης Το καλλιτεχνικό ψεύδος και το απρόσιτο βίωμα →

Ουγγρικό σινεμά ακούμε και χαιρόμαστε. Γιατί άραγε; Αλλά ας μην ξεκινήσω την γκρίνια από τώρα. Θα την αφήσω για μετά. Να παραθέσω τα θετικά πρώτα. Έτσι είναι το πρέπον. Το «Φυσικό φως» είναι η πρώτη ταινία του Ντένες Νάγκι και όχι, να προλάβω τους φίλους, δεν θα δείτε τίποτα σχετικό με Bela Tar (μεγάλη αγάπη), … Συνέχεια ανάγνωσης Φυσικό φως →

Ο Εμίρ Κουστουρίτσα, σε μια παλιά συνέντευξή του, σχολιάζοντας την πρόσφατη τότε διάλυση και τον επακόλουθο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, είχε αναφερθεί σε ένα πιθανό σενάριο για μικρού μήκους ταινία: Μια ήσυχη νύχτα ο πρωταγωνιστής μπαίνει στον κινηματογράφο να παρακολουθήσει ένα φιλμ. Μόλις τελειώσει η παράσταση βγαίνει στον δρόμο για να πληροφορηθεί ότι η χώρα στην … Συνέχεια ανάγνωσης Η κινηματογραφική αίθουσα και η επιστροφή στην αθωότητα →