1η δημοσίευση: Book Press Ας ξεκινήσω με μια μικρή εισαγωγή απαραίτητη τόσο για την κατανόηση της αισθητικής του Κόνραντ όσο και της «Τύχης» ειδικότερα. Λίγοι φαίνεται να αναγνωρίζουν πλέον πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε η φιλοσοφία του Σοπενχάουερ στη διαμόρφωση της σκέψης και συνακόλουθα στο έργο των μεγάλων Μοντερνιστών συγγραφέων στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο … Συνέχεια ανάγνωσης Τύχη- Τζ. Κόνραντ →

Ο Κόνραντ υπήρξε άνθρωπος της θάλασσας. Έζησε σ’ αυτήν και έγραψε γι’ αυτήν. Την αγάπησε και τη φιλοτέχνησε. Δημιούργησε υψηλή τέχνη, πλάθοντας μύθο. Ετούτο το μικρό σχετικά βιβλίο όμως δεν είναι μυθοπλασία, αλλά συλλογή κειμένων που περιέχουν τις θαλασσινές εμπειρίες του συγγραφέα στα 20 χρόνια που πέρασε ως επαγγελματίας ναυτικός. Προφανώς, θα σκεφτεί κάποιος, απευθύνονται … Συνέχεια ανάγνωσης Ο καθρέφτης της θάλασσας – Τζ. Κόνραντ →

Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου υπήρξε σχετικά αποδοτικό, με κάποια μικρού και μεσαίου μεγέθους βιβλία στα οποία θα σταθώ εν τάχει. Πάμε λοιπόν: Γκίμπελ ο σαλός και άλλες ιστορίες – Ισαάκ Μπ. Σίνγκερ Ο μύθος, το παραμύθι, και συνακόλουθα η χρήση της αλληγορίας και της παραβολής είναι για τους περισσότερους συγγραφείς ναρκοπέδιο, καθώς υπάρχει πάντα … Συνέχεια ανάγνωσης Αναγνωστική ανασκόπηση δεκαπενθημέρου →

1η δημοσίευση Book Press Ήδη από την εναρκτήρια σελίδα του βιβλίου, ο συγγραφέας θέτει το παράδοξο πλαίσιο χωροθέτησης της αφήγησης: μακριά από κάποιο γήινο σημείο, από τη θαλπωρή της εστίας, όπου -ως είθισται- οι ιστορίες παρουσιάζονται στη δεκτική ομήγυρη. Ετούτη, αντιθέτως, θα λάβει χώρα επάνω σε ένα πλοίο, στον Τάμεση, ενώ ολόγυρα η νύχτα πέφτει … Συνέχεια ανάγνωσης Η καρδιά του σκότους – Τζ. Κόνραντ →

Για όσους δεν έχουν έρθει σε επαφή με το έργο του, να ξεκαθαρίσω πως ο Κόνραντ δεν γράφει θαλασσινές περιπέτειες μήτε περιπετειώδη μυθιστορήματα που θα συνοδεύσουν τον αναγνώστη στην παραλία. Ο Κόνραντ περιβάλλει εντέχνως το έργο του με ένα πρώτο επίπεδο δράσης, προκειμένου να συγγράψει αμιγώς υπαρξιακά μυθιστορήματα. Υπάρχει ένα κοινό μοτίβο στα βιβλία του, … Συνέχεια ανάγνωσης Λόρδος Τζιμ – Τ. Κόνραντ →