Η επικρατούσα χρήση του όρου «Επιστημονική Φαντασία» στα ελληνικά, αδικεί κατάφωρα το είδος αυτό (fiction σημαίνει μυθοπλασία/ λογοτεχνία), καθώς στη βάση του είναι υποτιμητικό: η «Φαντασία» δίπλα στο «Επιστημονική» υποδηλώνει κάτι μη ρεαλιστικό, υποδεέστερο της Λογοτεχνίας, που με τη σειρά της -υποτίθεται- είναι ρεαλιστική, σε αντίθεση με την άλλη, την πλανεμένη, που κινείται στη σφαίρα … Συνέχεια ανάγνωσης Εκπνοή – Τ. Τσιάνγκ →

1η δημοσίευση, Book Press Ας μιλήσουμε λίγο για τη φαντασία, τη δημιουργική φαντασία: το primum mobile και τη Μεγάλη Πορεία που οδηγεί στη μοναδική άξια λόγου ουτοπία, εκείνη του έργου τέχνης. Η τέχνη, έχει πολλάκις ειπωθεί, δεν είναι αναπαράσταση, δεν είναι αναπαραγωγή του υπάρχοντος. Χρησιμοποιεί τα υλικά της εμπειρικής πραγματικότητας, τσαλαβουτάει στα ρηχά νερά της, … Συνέχεια ανάγνωσης Το κύμα μέσα στο μυαλό – Ουρ. Λεγκέν →

Ο Φ. Ντικ παραμένει μια πρωτότυπη "φωνή", όντας απόλυτα μοντέρνος και προφητικός. Από τη 2η δεκαετία της ζωής μου, ως και σήμερα, συνεχίζω να τον διαβάζω με την ίδια πάντα απόλαυση. Έχοντας μάλιστα αποκτήσει σταδιακά όλη τη βιβλιογραφία του στα ελληνικά, ο "Ασύνδετος χρόνος" είναι από τα λίγα βιβλία του που δεν είχα εισέτι διαβάσει. … Συνέχεια ανάγνωσης Ασύνδετος χρόνος – Φ. Ντικ →

Οι οφειλές του Σ. Μπάξτερ στον Α. Κλαρκ είναι εμφανείς και αναγνωρίσιμες και σε αυτό το βιβλίο, το οποίο, μετά λύπης μου ομολογώ, είναι το πλέον αδιάφορο εξ όσων έχω διαβάσει από τον εν λόγω συγγραφέα (τα εξής 2: "Πλοία του χρόνου" και "Σχεδία"). Κλασική Ε.Φ. με ενδιαφέρον θέμα αλλά μετριότατη διεκπεραίωση, τέτοια ώστε με … Συνέχεια ανάγνωσης Κατακλυσμός – Σ. Μπάξτερ →