Υπάρχουν δύο τρόποι να προσεγγίσεις τον Steiner (ομοίως και τον Bloom κ.ο.κ.). Ο πρώτος είναι αυθόρμητος και κοινότοπος: Να τον χαρακτηρίσεις "ελιτιστή" "σχολαστικό", "ακαδημαϊκό" και να ξεμπερδεύεις μαζί του. Ο δεύτερος είναι πιο απαιτητικός, καθότι προϋποθέτει να αφήσεις στον "περίβολο του ναού" το περίτεχνο πλην επαχθές ένδυμα του εγωισμού σου και να προσέλθεις ολόγυμνος, "σαν … Συνέχεια ανάγνωσης Περί δυσκολίας – Τζ. Στάινερ →

Κατά τον κριτικό και θεωρητικό της λογοτεχνίας Terry Eagleton (ο οποίος δεν υπήρξε ιδιαίτερα συμπαθών), το μεγάλο μειονέκτημα του μεταμοντερνισμού έγκειται στο γεγονός πως αρνείται την εγκυρότητα των παγκόσμιων αρχών και των βασικών καθοδηγητικών κανόνων που διέπουν τα προηγηθέντα ρεύματα εν γένει, "ενθαρρύνοντας ένα είδος ηδονιστικού ετερόκλητου browsing στο πολιτισμικό shopping mall των ιδεών και … Συνέχεια ανάγνωσης Υπεραιχμή – Τ. Πίντσον →

Τίποτα τυχαίο ή περιττό σε αυτό το -δυσανάλογα με τη λογοτεχνική του αξία- μικρό σε μέγεθος βιβλίο. Ο ήρωάς του δεν διαθέτει άλλο όνομα πέραν εκείνου με το οποίο υπογράφει στην εφημερίδα τις συμβουλές του προς το εναγές κοινό του, τους ταπεινούς και καταφρονημένους του κόσμου ετούτου, οι οποίοι αναζητούν κάποια/ όποια λύτρωση, μια χείρα … Συνέχεια ανάγνωσης Ο Δεσποινίς «Μοναχικές Καρδιές» – N. Γουέστ →