Υπάρχει μια σημαντική διαφορά μεταξύ του J. Thompson και των εκ Σκανδιναβίας ορμώμενων ομοτέχνων του. Ο μεν πρώτος είναι κατά κύριο λόγο Συγγραφέας, οι δε λοιποί είναι trendy γραφιάδες πολυσέλιδων τόμων μυστηρίου/θρίλερ και δευτερευόντως συγγραφείς – όπου Συγγραφέας, υπενθυμίζω, είναι ο τεχνίτης του λόγου, με διακριτό ύφος και όραμα.

Το «Οι κλέφτες» εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που καθιστούν τον Thompson σημαντικό στυλίστα, μια ξεχωριστή φωνή των αμερικανικών γραμμάτων.
Δεν νομίζω πως είναι το καλύτερό του (προσωπική προτίμηση το απόλυτα σκοτεινό «The Getaway»), αλλά είναι σαφώς απολαυστικό και «μυρίζει» έντονα λογοτεχνία.
Τελικά, η υπόθεση Noir/ μυστήριο/ αστυνομικό ξεκίνησε και παραμένει αποκλειστικά προνόμιο των πέρα του Ατλαντικού συγγραφέων.