Ο «Φόβος» έχει ως κεντρικό του θέμα τη συζυγική απιστία (της πρωταγωνίστριας Ιρένε), τις ενοχές της, το γεγονός ότι πέφτει θύμα εκβιασμού και την -σε γενικές γραμμές- αίσια κατάληξη του δράματος. Αν θεωρητικά χωρίσουμε τη μικρή αυτή νουβέλα σε 3 μέρη (ενοχή-τιμωρία-εξιλέωση), τα δύο πρώτα είναι εξαιρετικά δοσμένα, αλλά το τρίτο ελαφρώς βεβιασμένο και λογοτεχνικά … Συνέχεια ανάγνωσης Φόβος – Στ. Τσβάιχ →

"Αμάρτησα για το παιδί μου", κατάσταση. Μελοδραματικό (όχι πως αυτό από μόνο του είναι κακό), εκβιάζει συναισθήματα (αυτό είναι κακό, γιατί παραπέμπει σε διδακτισμό). Εν προκειμένω, ο Τσβάιχ παίρνει ένα βαρύγδουπο θέμα (εκείνο της άνευ όρων αγάπης) και το επιβάλλει στον αναγνώστη με επιφανειακό τρόπο, δίχως να εμβαθύνει καθόλου στο πώς και το γιατί. Η … Συνέχεια ανάγνωσης Το γράμμα μιας άγνωστης – Στ. Τσβάιχ →

Αυτό το κομψοτέχνημα ήρθε και με βρήκε στην κατάλληλη -αναγνωστική και πραγματική- ηλικία. Και όχι, δεν ήταν αποκλειστικά η απόφανση του Ναμπόκοφ ότι πρόκειται για ένα από τα πλέον αριστουργηματικά διηγήματα που έχουν γραφτεί. Σύμφωνα με τους κριτικούς της λογοτεχνίας, ο Τσέχοφ έδωσε πνοή στο ρεαλιστικό διήγημα, για να ακολουθήσει ο Χέμινγουει (και όλη η … Συνέχεια ανάγνωσης Η κυρία με το σκυλάκι – Α. Τσέχοφ →

1η δημοσίευση Book Press Η έννοια του νόστου έχει διαποτίσει με την επαναληπτικότητά της τόσο τον ποιητικό όσο και τον πεζό λόγο από τον καιρό του Ομήρου και μετέπειτα. Ο ήρωας που επιστρέφει μετά από καιρό και βάσανα στον γενέθλιο τόπο είναι ένα τραγικό πρόσωπο. Η επιστροφή του στηρίζεται σε δύο πυλώνες: εκείνον της προσωπικότητας … Συνέχεια ανάγνωσης Η επιστροφή του Φίλιπ Λατίνοβιτς – Μ. Κριλέζα →

1η δημοσίευση: Book Press Έχει ειπωθεί πολύ σωστά, μεταξύ άλλων, ότι η φιλία είναι η ισότητα των φίλων. Αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα την κοινότητα απόψεων και στόχων. Σε διάρκεια χρόνου, η καθεμιά προσωπικότητα αποπλέει με τους δικούς της ανέμους για διαφορετικά λιμάνια, όπου συχνά συναπαντά άλλους ανθρώπους με διαφορετικά όνειρα και ζωές. Κι όμως, όταν … Συνέχεια ανάγνωσης Αλληλογραφία 1927-1938 – Τσβάιχ/ Ροτ →

1η δημοσίευση, Book Press Τελικά για ποιον πεθαίνει κάποιος; Για τον Θεό του, για τις ιδέες του, για τους συντρόφους του ή για τον εαυτό του; Για όλους αυτούς τους λόγους; Τι είναι αυτό που σπρώχνει τους ανθρώπους να μοιραστούν όχι τη ζωή αλλά τον θάνατό τους με τους άλλους, ως ύστατη θυσία, ως μοναδικό … Συνέχεια ανάγνωσης Διάλογοι Καρμηλιτισσών – Ζ. Μπερνανός →

1η δημοσίευση: Book Press Είμαστε όλοι δεσμώτες. Του χρόνου αρχικά. Ξεκινάμε τη ζωή μας αλαφροπατώντας και συνεχίζουμε με βήματα σταθερά, αν και ολοένα και πιο αργά. Μέχρι που πλέον τα δεσμά γίνονται τόσο αδιανόητα βαριά για να τα σηκώσουμε και αφηνόμαστε να μας τραβήξουν κάτω, στο πουθενά. Εκτός όμως από τον χρόνο που είναι αμείλικτος … Συνέχεια ανάγνωσης Ανθρώπινη δουλεία – Σ. Μομ →

Ο Ε. Μ. Forster προσέφερε μια ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη απάντηση στο βασανιστικά επανερχόμενο ερώτημα «Γιατί διαβάζουμε;». Υποστήριξε ότι, μεταξύ άλλων λόγων, οι χαρακτήρες των μυθιστορημάτων είναι σχεδόν πάντοτε σε θέα, σε αντίθεση με τους αναγνώστες των οποίων η ζωή είναι αθέατη. Αυτό προσφέρει στους τελευταίους, σε συμβολικό επίπεδο, μια απαράμιλλη εξουσία και ταυτόχρονα ένα τρανταχτό … Συνέχεια ανάγνωσης Ο διάφανος μυθιστορηματικός χαρακτήρας κι ο αθέατος αναγνώστης →

1η δημοσίευση: Book Press Η τέχνη διαφθείρει και η μεγάλη τέχνη διαφθείρει απόλυτα, για να παραφράσω ελαφρώς τον Λόρδο Άκτον. Πλέον, μου είναι απόλυτα κατανοητό γιατί στους παρελθόντες αιώνες, αλλά και πιο πρόσφατα, οι κάτοχοι της εξουσίας (κοσμικής / θρησκευτικής) επιχείρησαν να φιμώσουν τους καλλιτέχνες, λογοκρίνοντας την έκφραση, ιδίως στη γραπτή της μορφή. Κάποια βιβλία … Συνέχεια ανάγνωσης Οι επικίνδυνες σχέσεις – Φ. Λακλό →

1η δημοσίευση: Book Press Αν ο κάθε άνθρωπος είναι ένα νησί, τότε η ανθρωπότητα (αν αποδεχτούμε αυτή την αφαίρεση) είναι ένα πλοίο. Ή, ακόμα καλύτερα, χάριν μυθιστορηματικής ευκολίας, μια κιβωτός. Ο Μέλβιλ στο ανυπέρβλητο «Μόμπι Ντικ» τοποθέτησε εντός του φαλαινοθηρικού Πίκοουντ ένα ενδιαφέρον δείγμα χαρακτήρων, μετατρέποντας αυθωρεί το φαλαινοθηρικό σε αυτόνομο σύμπαν, με έναν λοξία … Συνέχεια ανάγνωσης Ο μεγάλος απατεώνας – X. Μέλβιλ →