«Τα πάντα, αλλά όχι η επιβίωση!» αποφαινόταν ανερυθρίαστα ο Ρ. Βανεγκέμ, εκείνες τις ημέρες σχόλης που κάποιοι νέοι (ψυχή τε και σώματι) αναζητούσαν την πλαζ κάτω από τα λιθόστρωτα.
Και οι ευχές τους πραγματοποιήθηκαν, εν πολλοίς, και αυτή ήταν η τιμωρία τους, διότι όπως με πόνο ψυχής προειδοποιούσε ο Δάσκαλος Τσέχοφ: «Θα τη βρεις τελικά την αλήθεια και αυτή θα σε συντρίψει».
Δεν υπάρχει τίποτα πιο τραυματικό για την ύπαρξη από το να ανακαλύψει πως τα όνειρα και οι προσδοκίες έγιναν πράξη αργοπορημένα και στρεβλά, καθώς τελικά η ζωή έχει τον δικό της σαρκαστικό τρόπο να περιπαίζει τις ελπίδες των ανθρώπων, παρατηρώντας τες αδιάφορα να αναγεννώνται από τις στάχτες τους προτού επιστρέψουν ξανά εκεί, μαζί με εκείνους που τις έθρεψαν. Μέχρι την επόμενη φορά…
Αναγνώσεις 