Ο Φ. Ντικ παραμένει μια πρωτότυπη «φωνή», όντας απόλυτα μοντέρνος και προφητικός. Από τη 2η δεκαετία της ζωής μου, ως και σήμερα, συνεχίζω να τον διαβάζω με την ίδια πάντα απόλαυση. Έχοντας μάλιστα αποκτήσει σταδιακά όλη τη βιβλιογραφία του στα ελληνικά, ο «Ασύνδετος χρόνος» είναι από τα λίγα βιβλία του που δεν είχα εισέτι διαβάσει.
Εντούτοις, δεν θα το συμπεριλάβω στις κορυφαίες του στιγμές, αν και η επίδρασή του στο υπέροχο «Truman Show» είναι παραπάνω από εμφανής. Ο λόγος είναι ότι μου φάνηκε πως κάτι «ασύνδετο» υπάρχει στον τρόπο γραφής, με συνέπεια -νομίζω- να επικρατεί αφενός μια αφηγηματική χαλαρότητα και αφετέρου μια αίσθηση αμηχανίας.
Αναγνώσεις 