Ο κυνισμός, η μισανθρωπία και ο πεσιμισμός δεν συνιστά Τέχνη καθ’ εαυτήν, εφόσον δεν συνάδει με τη συνεπή κατανόηση του υπαρξιακού άχθους που συνεπιφέρει το πέρασμα του χρόνου, της ηδονής ως αντιπάλου δέους του θανάτου.
Ο ήρωας του Ροθ είναι χυδαίος, υβριστής, παρεκκλίνων και ταυτόχρονα γοητευτικός, καθώς η γραφή του κορυφαίου συγγραφέα – αγχέμαχο όπλο!- τον μετουσιώνει από λογοτεχνικό μετείκασμα σε Άνθρωπο και τους αναγνώστες σε συνενόχους, συνεργούς και συνεπιβάτες σε διαδρομή μαγική.
Αναγνώσεις 