Αν δεν υπήρχε ο όρος «Υπαρξιστικό νουάρ», θα έπρεπε να εφευρεθεί για να περιγράψει αυτό το μοναδικό στο είδος του μυθιστόρημα. Χρησιμοποιώντας ως κεντρικό θέμα μια κανιβαλιστική πρακτική της σκοτεινότερης για τους Αμερικανούς εποχής του Great Depression, ο Horace McCoy χτίζει μια εξαιρετική αλληγορία πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση.
Δεν είναι τυχαίο που οι Γάλλοι (όπως σοφά ειπώθηκε, λαός με εξαιρετικό γούστο για τη λογοτεχνία των… άλλων!) ανακάλυψαν αίφνης υπερβάλλον πλεόνασμα … Υπαρξισμού στους δύστηνους ήρωες του έργου.
Έτεροι, μπορούν να αναγνωρίσουν μια ζείδωρη κριτική του κρατούντος και αδηφάγου οικονομικού συστήματος.
Και αυτή είναι η γοητεία του «Σκοτώνουν τα άλογα…» και εν γένει της αμερικανικής λογοτεχνίας (σινεμά / θεάτρου).
Η όποια αλληγορία, το όποιο σημαινόμενο (η ενυπάρχουσα έννοια) δεν επικαλύπτει τη λογοτεχνική φόρμα, παρά αποτελεί συμπλήρωμα του Ύφους. Και επαφίεται εις τον εγγράμματο αναγνώστη να ανακαλύψει «τι-πού κείται».
Αναγνώσεις 