Οι περισσότεροι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της εφηβικής και της ενήλικης ζωής τους εξοργίζονται, επαναστατούν. Ενάντια στους γονείς, στη μοίρα, στον Θεό, στην κοινωνία και το σύστημα, στον εαυτό τους τελικά. Δεν έχει σημασία.
Ακόμα και όταν οι άνθρωποι χωρίζονται σε εκείνους που θεωρούν εαυτόν επαναστάτες και σε εκείνους που αυτοπροσδιορίζονται ως συντηρητικοί, στρεφόμενοι ο ένας ενάντια στον άλλο, απλά κοιτάζονται μέσα από τον ίδιο καθρέφτη. Εξ ου και η αντιπαλότητα και ο διχασμός. Όπως σωστά έχει λεχθεί, το αντίθετο της αγάπης, δεν είναι το μίσος, είναι η αδιαφορία.
Είναι σημαντικό επομένως, να κάνουμε ειρήνη με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το πέρασμα του χρόνου και τελικά το αναπόφευκτο.
Αναγνώσεις 